ในสมัยที่เทพเจ้าได้สร้างโลกรวมทั้งมนุษย็และสัตว์ขึ้นมาใหม่ๆผึ้งได้เก็บน้ำหวานจากดอกไม้มาสะสมไว้จนเต็มรวงแล้วจึงนำไปถวายเทพเจ้า เทพเจ้าพอพระทัยจึงออกปากให้ผึ้งขอพรสิ่งใดก็ได้ตามความต้องการ“ข้าแต่ท่านเทพเจ้าผู้ยิ่งใหญ่” ผึ้งกล่าวคำยกย่อง “ด้วยอิทธิฤทธิ์แห่งท่าน ขอจงดลบันดาลให้เหล็กในของข้าพเจ้ามีพิษร้าย หากมนุษย์ผู้ใดโดนต่อย จะต้องถึงแก่ความตายในทันที”เทพเจ้าทรงพิโรธที่ผึ้งมีจิตคิดร้าย ต่อผู้อื่นแทนที่จะให้พรกลับสาปแช่งว่า “ต่อแต่นี้ไปขอให้เหล็กในของเจ้าไม่อาจทำอันตรายใครถึงตายได้ แต่เมื่อเจ้าต่อยผู้ใดขอให้เจ้าจงสิ้นชีพ ไปพร้อมกับเหล็กในของเจ้า” นับแต่นั้นมาเมื่อผึ้งต่อยใครแล้ว ตัวมันเองก็ต้องตายด้วยประการฉะนี้
ข้อคิด:ผู้ใดคิดร้ายต่อผู้อื่น ตนเองย่อมได้รับผลร้ายนั้นยิ่งกว่า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น